Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

"Με μια πειρατική γαλέρα"...

Ένα από τα καλύτερα πράγματα που άκουσα (ΚΑΙ είδα) τη χρονιά που τελειώνει ήταν το ελληνικό χιπ χοπ συγκρότημα των Social Waste. Αν και, όπως ίσως θα έχετε καταλάβει, οι μουσικές προτιμήσεις μου έρχονται από παλιότερες δεκαετίες και μουσικά είδη, και τη σκηνή του χιπ χοπ γενικά δεν θα έλεγα ότι την παρακολουθώ, υπήρξαν κατά καιρούς ονόματα που μου τράβηξαν το ενδιαφέρον, ίσως και γιατί συνήθως είχαν να πουν και κάτι περισσότερο από το στάνταρ του είδους.


Τέτοια περίπτωση είναι, λοιπόν, και οι εξ Ηρακλείου Κρήτης ορμώμενοι Social Waste, "ανακάλυψη" αν θέλετε των Active Member (μία ακόμη τέτοια ιδιαίτερη περίπτωση την οποία παρακολουθώ από παλιά!). Τους οποίους ωστόσο δεν γνώριζα από τότε που πρωτοδημιουργήθηκαν, εκεί στα 1999, αλλά τους έμαθα τυχαία 15 χρόνια αργότερα (πέρυσι δηλαδή!) από κάποιες αναρτήσεις που είχα δει στο G+. Αναφέρομαι, συγκεκριμένα, σε δυο κομμάτια από το προτελευταίο άλμπουμ τους, ανεξάρτητη κυκλοφορία του 2013, "Στη γιορτή της ουτοπίας", τα οποία μου τράβηξαν το ενδιαφέρον. Το ομώνυμο "Στη γιορτή της ουτοπίας" αλλά κυρίως "Του κόσμου τα λιμάνια", κομμάτι με σαφείς αναφορές στον ποιητή της θάλασσας Νίκο Καββαδία. Και οι αναφορές στον Καββαδία δε σταματούν εκεί, καθώς υπάρχει στο άλμπουμ ΚΑΙ μελοποιημένο ποίημά του, το "Kasbah" που κλείνει το δίσκο.



Το Δεκέμβρη του 2015 οι Social Waste επέστρεψαν με μια ακόμη ανεξάρτητη παραγωγή και τίτλο "Με μια πειρατική γαλέρα". Όμως επειδή βγήκε στο τέλος της χρονιάς, το συμπεριλαμβάνω (κάπως ...αυθαίρετα) στα ακούσματα του 2016. Το άλμπουμ παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον σε μουσικό επίπεδο, με μεγαλύτερη ποικιλία ήχων, ενώ υπάρχουν ρυθμοί και μελωδικές γραμμές που είναι σαφώς επηρεασμένα από την ελληνική μουσική. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι συνεργασίες, με τον, επίσης κρητικό, Γιάγκο Χαιρέτη (έχει θητεύσει με τον Ψαραντώνη μεταξύ άλλων!) και τον Κωσταντή Παπακωνσταντίνου (του Θανασάρα!). Από τη "Γαλέρα" δύσκολα ξεχώρισα κάποια κομμάτια (πλην ενός), θα αναφέρω όμως ενδεικτικά κάποιους τίτλους: ¨Σα πρόκες", "Ποτοσί" (με τον Κωσταντή, μια αναφορά στα ορυχεία στις Σκουριές Χαλκιδικής), "Με μια πειρατική γαλέρα", "Θα τον αλλάξουμε εμείς" (με τον Χαιρέτη).


Άφησα για το τέλος ένα κομμάτι που ξεχώρισα από το πρώτο κιόλας άκουσμα του άλμπουμ. Πέρα από τον, πολύ δυνατό, πολιτικό στίχο, αναφορά στον έλληνα λογοτέχνη και ακτιβιστή Χρόνη Μίσσιο, ξεχώρισα τον ιδιαίτερο ρυθμό και τη μελωδική του γραμμή, την οποία χαρακτηρίζει ένα έντονα ελληνικό ηχόχρωμα. Υποψιάζομαι πάντως ότι δεν είμαι ο μόνος που ξεχώρισε το τραγούδι "Του Χρόνη", κρίνοντας από αυτό που έζησα το βράδυ της 19 Μαρτίου στο Ίλιον Plus, στην επίσημη  παρουσίαση του άλμπουμ. Σε ένα κατάμεστο χώρο, οι Social Waste έκαναν μια sold out εμφάνιση (βρεθήκαμε στην Αθήνα εκείνη τη μέρα συμπτωματικά, και από τύχη προλάβαμε δυο τελευταία εισιτήρια!), όπου έκαναν την παρουσίαση των νέων κομματιών, αλλά και επιλογές από παλιότερά τους. Υπήρχε παλμός και ενθουσιασμός από το κοινό, που συνόδευε, σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας, το γκρουπ σε κάθε τραγούδι. Αντίστοιχα, το συγκρότημα έπαιξε με κέφι και δυναμισμό. Αποκορύφωμα της βραδιάς ήταν η στιγμή που ακούστηκε "Του Χρόνη": δε νομίζω πως υπήρξε έστω κι ένας από το κοινό που να μην ήξερε και να μην τραγούδησε μαζί με τους Social Waste, ένα τραγούδι που είχε κυκλοφορήσει μόλις τρεις μήνες νωρίτερα! Αναμενόμενο ήταν να το παίξουν και δεύτερη φορά στο τέλος της βραδιάς. Το βίντεο που ακολουθεί προς επιβεβαίωση!


Μαζί με τους Social Waste εμφανίστηκαν εκείνο το βράδυ και τα Αντίποινα, παρουσιάζοντας από κοινού "Το Hip Hop της Μεσογείου", δείγμα από ένα πρότζεκτ που ετοιμάζουν τα δυο σχήματα σε συνεργασία, το οποίο θα αποτελεί ένα ακόμη μεγαλύτερο άνοιγμα στους μεσογειακούς ήχους και ρυθμούς.

Πηγή: socialwaste.org

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου