Πριν από δέκα χρόνια ακριβώς, στις 23 Νοέμβρη 2006, ξεκινήσαμε με ένα φίλο μια σειρά μουσικών εκπομπών σε τοπικό ραδιοσταθμό του νησιού. Ήταν δίωρες εβδομαδιαίες εκπομπές γενικού μουσικού περιεχομένου, με κύριο όμως άξονα τη μουσική που άρεσε περισσότερο και στους δυο μας: τη ροκ. Κύρια δομή των εκπομπών ήταν κάθε εβδομάδα ένα αφιέρωμα: σε μουσικά είδη, σε πορτρέτα καλλιτεχνών και συγκροτημάτων, σε παρουσιάσεις δίσκων, και σε ότι άλλο θα μπορούσε να αποτελέσει μια μουσική ενότητα. Είχε τίτλο "Το Ξεχασμένο Πηγάδι" (δανεισμένο από το ομότιτλο τραγούδι του Πουλικάκου) και έμεινε "στον αέρα" για τρία χρόνια, μέχρι τις 17 Δεκέμβρη του 2009.
Η πρώτη εκπομπή ξεκίνησε σαν γνωριμία, παίζοντας μερικά από τα σημαντικότερα και κλασικότερα τραγούδια της ροκ. Η επιλογή των κομματιών της πρώτης εκπομπής ήταν σχετικά εύκολη, υπήρχε όμως ένα θεματάκι: ποιο θα ήταν το opening track, με ποιο τραγούδι θα έπρεπε να ξεκινήσουμε, που να είναι το αντιπροσωπευτικότερο όλων, που να αποτελεί ορόσημο για τη ροκ μουσική; Σκεφτήκαμε κι επιλέξαμε, ο καθένας χωριστά, κάποια, λίγα, απορρίπτοντας ωστόσο τα πλέον προφανή και τετριμμένα (όπως λόγου χάρη το "Rock Around The Clock" ή κάποιο από τα πρώτα του Πρίσλεϋ, τα οποία έτσι κι αλλιώς δεν μας αντιπροσώπευαν). Φέραμε κι οι δυο τις ιδέες μας στο στούντιο, και, σχετικά εύκολα, καταλήξαμε. Το εναρκτήριο κομμάτι θα ήταν το, κατά τη σύμφωνη γνώμη μας, σημαντικότερο τραγούδι, που άλλαξε τη μουσική όπως την ακούμε σήμερα, και ταυτόχρονα αντιπροσωπευτικό για μας, από το σημαντικότερο κι επιδραστικότερο δημιουργό, που επίσης άλλαξε τη μουσική, πίσω στη δεκαετία του '60. Το έγραψα και στην προηγούμενη ανάρτηση (εξού και ο τίτλος "συνέχεια από το προηγούμενο") και θα το ξαναγράψω κι εδώ: μιλάμε για τον Μπομπ Ντύλαν. Χωρίς πολλή συζήτηση, το κομμάτι που θα ξεκινούσε την εκπομπή μας δεν μπορούσε να είναι άλλο από το "Like A Rolling Stone", από το "Highway 61 Revisited" του 1966.
ΥΓ.1 Πολύ θα ήθελα να ανέβαζα και βίντεο από το youtube, αλλά, προφανώς λόγω περιορισμού από πνευματικά δικαιώματα, δεν κατάφερα δυστυχώς να το βρω!
ΥΓ.2 Οι σελίδες της εκπομπής υπάρχουν ακόμη ανεβασμένες, όπως ανακάλυψα απόψε, και κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να τις επισκεφτεί με το σύνδεσμο που έχω δώσει.
Η πρώτη εκπομπή ξεκίνησε σαν γνωριμία, παίζοντας μερικά από τα σημαντικότερα και κλασικότερα τραγούδια της ροκ. Η επιλογή των κομματιών της πρώτης εκπομπής ήταν σχετικά εύκολη, υπήρχε όμως ένα θεματάκι: ποιο θα ήταν το opening track, με ποιο τραγούδι θα έπρεπε να ξεκινήσουμε, που να είναι το αντιπροσωπευτικότερο όλων, που να αποτελεί ορόσημο για τη ροκ μουσική; Σκεφτήκαμε κι επιλέξαμε, ο καθένας χωριστά, κάποια, λίγα, απορρίπτοντας ωστόσο τα πλέον προφανή και τετριμμένα (όπως λόγου χάρη το "Rock Around The Clock" ή κάποιο από τα πρώτα του Πρίσλεϋ, τα οποία έτσι κι αλλιώς δεν μας αντιπροσώπευαν). Φέραμε κι οι δυο τις ιδέες μας στο στούντιο, και, σχετικά εύκολα, καταλήξαμε. Το εναρκτήριο κομμάτι θα ήταν το, κατά τη σύμφωνη γνώμη μας, σημαντικότερο τραγούδι, που άλλαξε τη μουσική όπως την ακούμε σήμερα, και ταυτόχρονα αντιπροσωπευτικό για μας, από το σημαντικότερο κι επιδραστικότερο δημιουργό, που επίσης άλλαξε τη μουσική, πίσω στη δεκαετία του '60. Το έγραψα και στην προηγούμενη ανάρτηση (εξού και ο τίτλος "συνέχεια από το προηγούμενο") και θα το ξαναγράψω κι εδώ: μιλάμε για τον Μπομπ Ντύλαν. Χωρίς πολλή συζήτηση, το κομμάτι που θα ξεκινούσε την εκπομπή μας δεν μπορούσε να είναι άλλο από το "Like A Rolling Stone", από το "Highway 61 Revisited" του 1966.
ΥΓ.1 Πολύ θα ήθελα να ανέβαζα και βίντεο από το youtube, αλλά, προφανώς λόγω περιορισμού από πνευματικά δικαιώματα, δεν κατάφερα δυστυχώς να το βρω!
ΥΓ.2 Οι σελίδες της εκπομπής υπάρχουν ακόμη ανεβασμένες, όπως ανακάλυψα απόψε, και κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί να τις επισκεφτεί με το σύνδεσμο που έχω δώσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου