"Λουόμενοι"

 Μνήμες των παιδικών και εφηβικών χρόνων, όταν τα καλοκαίρια μας στο νησί ήταν μια ολοκληρωτική απόδραση από τα αστικά τοπία, τον τρόπο ζωής και τις συνήθειές μας, ενεργοποίησε η ατομική έκθεση ζωγραφικής με νέα έργα της Αφροδίτης Σεζένια, που φιλοξενήθηκε στον Χώρο Τέχνης και Μάθησης "Αδαμαντία", στο Νειμποριό στη Χώρα της Άνδρου το φετινό καλοκαίρι, από 29 Ιουνίου μέχρι και 12 Ιουλίου. 

Έντονο φως και χρώμα, έντονες καλοκαιρινές σκιές, είναι τα βασικά στοιχεία αυτών των έργων, και σίγουρα δεν θα υπάρξει θεατής που να μην αισθανθεί και να μην ανασύρει τις δικές του παιδικές μνήμες, τις αντίστοιχες με τις εικόνες που φέρνει ολοζώντανες μπροστά μας η Σεζένια, θυμίζοντας φωτογραφικά στιγμιότυπα των δικών μας καλοκαιρινών διακοπών.

  Την έκθεση, με τίτλο "Λουόμενοι", επιμελήθηκε η Ίρις Κρητικού, η οποία μεταξύ άλλων γράφει:

"...καταλαμβάνοντας την επαναφορά της θερινής μνήμης με διάθεση εξπρεσιονιστική και ζωηρό, σαρκώδη χρωστήρα, ενσαρκώνοντας και μεταγλωττίζοντας επιδέξια την κίνηση σε χρώμα και φως,η Αφροδίτη Σεζένια απολαμβάνει εγκάρσια το θαλασσινό μπλε, μεταφέροντας στον θεατή την ψυχική ενέργεια, τη συναισθηματική διάθεση και τον εσωτερικό πυρήνα των έργων..."

Rockwave Nights - Raining Pleasure reunion

 Τους Raining Pleasure είχα την τύχη (κυριολεκτικά) να τους δω για μία και μοναδική φορά πριν 14 χρόνια. Μιλάω για τύχη, καθώς εκείνες τις μέρες που έκαναν την επετειακή τους εμφάνιση στην Πάτρα, για τα 20χρονά τους στα μουσικά πράγματα, έτυχε να βρίσκομαι εκεί για προσωπικούς λόγους (όψιμες ...σπουδές!), και χωρίς να γνωρίζω από πριν για την εμφάνιση αυτή. Το ανακάλυψα τυχαία από αφίσες στους δρόμους της Πάτρας και, εννοείται, προγραμμάτισα να πάω να τους δω. Την εποχή εκείνη κάναμε και "Το Ξεχασμένο Πηγάδι", μια ραδιοφωνική μουσική εκπομπή μαζί με ένα φίλο (ο οποίος ήταν επίσης φαν του γκρουπ και τον πήρα αμέσως τηλέφωνο μόλις έμαθα για το λάιβ, όμως δεν κατάφερε να έρθει τελικά). Η εμφάνιση εκείνη, για την οποία είχα γράψει και ανασκόπηση στο ιστολόγιο της εκπομπής μας, ήταν μάλλον και από τις τελευταίες τους (αν όχι η τελευταία, δεν το θυμάμαι αυτό με σιγουριά), λίγο πριν το σχήμα πέσει σε απραξία, καθώς ο Vassilikos ξεκινούσε προσωπικό project. Μαθαίνοντας λοιπόν, φέτος την άνοιξη, περί επανασύνδεσης και επανεμφάνισής τους στη σκηνή, εννοείται πως θέλησα να τους ξαναδώ, σε μια ακόμα επετειακή εμφάνιση.