Δεν ήταν όμως μόνο ροκ συναυλία. Ήταν συνδυασμοί. Ροκ και κωμωδία. Μπαλάντες και σάτιρα. Ερμηνευτής και δημιουργός. Παπακωνσταντίνου και Ζουγανέλης. Ή, απλά, Βασίλης και Γιάννης. Μέσα από μια μεγάλη προσεγμένη παραγωγή, στα πρότυπα, όπως είπαμε, του arena rock, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε δυο μεγάλους περφόρμερ με επαγγελματισμό και επικοινωνιακότητα, σε ένα χαρακτηριστικό δείγμα του είδους των ζωντανών εμφανίσεων που πραγματοποιούν, χρόνια τώρα, είτε οι δυο μαζί είτε ο καθένας χωριστά. Ο Βασίλης έδειξε για πολλοστή φορά ότι έχει την αύρα μεγάλου ροκ σταρ (ροκ καλλιτέχνης ωστόσο δεν είναι, πατάει στο ροκ αλλά με το ένα μόνο πόδι), παρασύροντας το κοινό μεταδίδοντάς του ενέργεια και δυναμισμό. Ο Γιάννης επιβεβαίωσε ότι, πέρα από χαρισματικός (και παρεξηγημένος ταυτόχρονα) συνθέτης, είναι ένας αναμφισβήτητα ιδιοφυής και πνευματώδης άνθρωπος (ακόμη κι αν κάποιες φορές φαίνεται να τη χοντραίνει την πλάκα...), ετοιμόλογος και επικοινωνιακός.
Το κοινό της βραδιάς ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό στην αμεσότητα που μετέδιδαν οι δυο καλλιτέχνες. Ακούσαμε πολλή και καλή μουσική (όχι όμως, δυστυχώς, από τις πιο παλιές δουλειές τους που κάποιοι θα θέλαμε, λχ τραγούδια του Βασίλη από δεκαετία '70 και του Γιάννη από την εποχή που δισκογραφούσε με τη σύζυγο Ισιδώρα Σιδέρη - Η φωνή), εισπράξαμε αστείρευτο χιούμορ και σκληρή σάτιρα. Μεγάλη υπήρξε η απουσία του τρίτου της παλιάς παρέας, που δεν είναι πια μαζί μας, του Σάκη Μπουλά, στον οποίο και έγινε αναφορά. Άλλωστε, ολόκληρη η φετινή τους περιοδεία ήταν αφιερωμένη σ' εκείνον. Στα σίγουρα ήταν μαζί μας το πνεύμα του Σάκη σε όλη τη διάρκεια της παράστασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου