Χριστουγεννιάτικο αντάμωμα στον πεζόδρομο της Χώρας

"Χριστουγεννιάτικο Αντάμωμα" ονομάστηκε φέτος η Λευκή Νύχτα στη Χώρα της Άνδρου, θεσμός που πρωτοξεκίνησε το 2014 με πρωτοβουλία του Δήμου Άνδρου, θεσμός που κάθε χρόνο, μέχρι και πέρυσι, διοργάνωνε ο Δήμος σε συνεργασία με Συλλόγους και άλλους φορείς. Φέτος, για πρώτη φορά, δεν ονομάστηκε "Λευκή Νύχτα". Φέτος, για πρώτη φορά, δεν οργανώθηκε από τον Δήμο Άνδρου. Φέτος, για πρώτη φορά, δεν έγινε το επίσημο άναμμα του Χριστουγεννιάτικου δέντρου στη μεγάλη πλατεία από το Δήμαρχο, για πρώτη φορά το δέντρο άναψε "ανεπίσημα" μερικές μέρες νωρίτερα. Φέτος, για πρώτη φορά, η Χώρα ήταν φτωχά στολισμένη και φωτισμένη. Όμως, και παρά το κρύο των ημερών, σύμμαχος των διοργανωτών και των δημοτών στάθηκε ο καιρός, καθώς την Παρασκευή το απόγευμα η βροχή σταμάτησε, το κρύο δεν ήταν πια τσουχτερό, ο αέρας είχε εξασθενήσει, και ο κόσμος κατέβηκε στην πρωτεύουσα του νησιού να κάνει τη βραδινή βόλτα του, τα γιορτινά ψώνια του, να διασκεδάσει με τις μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις και να ξενυχτήσει μέχρι αργά.

Ευριπίδης και Σέξπιρ

Δύο από τις καλύτερες θεατρικές παραστάσεις, σε δύο συνεχόμενες ημέρες, παρακολουθήσαμε στο φετινό 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Άνδρου, από δύο κλασικούς συγγραφείς. Ο Ευριπίδης θεωρείται από πολλούς ο κορυφαίος της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, και ο Γουίλιαμ Σέξπιρ ο σπουδαιότερος θεατρικός συγγραφέας της αγγλικής γλώσσας. Διαχρονικά τα έργα και των δύο, βλέπονται και σήμερα, και θα βλέπονται και στο μέλλον, με αμείωτο ενδιαφέρον. 

Πάμε για το Πανελλήνιο!

Πέρυσι, τέτοια μέρα ακριβώς, έγραφα για τις τρεις διακρίσεις του Αθλητικού Ομίλου Άνδρου στα Πρωταθλήματα Μπάσκετ Εφήβων, Παίδων και Κορασίδων Κυκλάδων, στην τρίτη θέση κατάταξης και για τις τρεις ομάδες. Φέτος η επιτυχία ήταν ακόμη μεγαλύτερη για τον Ανδριώτικο σύλλογο, καθώς η ομάδα των Κορασίδων έφυγε από τον τελικό με το Κύπελλο, ενώ η ομάδα των Παίδων πέτυχε τη δεύτερη θέση, χάνοντας στον τελικό από την ΑΕ Σαντορίνης!

Ένα ντοκιμαντέρ (κι ένα Γκράμι) για ένα Ελληνικό ροκ γκρουπ!

Δεν είχε τύχει να φτάσει στ' αυτιά μου ετούτη η απίθανη και απίστευτη ιστορία, και είναι γεγονός ότι βρέθηκα μπροστά σε μεγάλη έκπληξη τη Δευτέρα το βράδυ, όταν, κατά τύχη, μετά την παρακολούθηση στην ΕΡΤ 2, της εξαιρετικής  κινηματογραφικής μεταφοράς, από τον αγαπημένο Κλιντ Ίστγουντ, του θεατρικού μιούζικαλ "Jersey Boys", ξεκίνησε η προβολή του ντοκιμαντέρ "Τα 4 Επίπεδα της Ύπαρξης", για το οποίο επίσης δεν γνώριζα κάτι. Η τηλεόραση έμεινε αρχικά να παίζει μόνη, όμως στη συνέχεια τράβηξαν την προσοχή μου κάποιες αφηγήσεις, λίγο μετά τα πρώτα λεπτά της ταινίας, κι έτσι συνέχισα να παρακολουθώ πλέον με ενδιαφέρον. 

Πλούσιο και επετειακό το Έβδομο Φεστιβάλ Άνδρου

Για δεύτερο καλοκαίρι εν μέσω πανδημίας, το 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Άνδρου επιστρέφει πιο πλούσιο, σε αριθμό εκδηλώσεων, σε ποικιλία θεαμάτων αλλά και σε διάρκεια, από το αντίστοιχο περσινό, ενώ ταυτόχρονα δείχνει να στοχεύει πιο δυναμικά και σε κοινό μικρότερων ηλικιών. Με εργαστήρι και με παράσταση Καραγκιόζη, από τη μία, που απευθύνεται σε μικρά και "μεγάλα" παιδιά (έχω την αίσθηση ότι τα "παιδιά" που έχουμε μεγαλώσει με τον Καραγκιόζη θα τον απολαύσουμε ίσως περισσότερο!), αλλά και βραδιά χιπ χοπ, από την άλλη, που απευθύνεται προφανώς σε ένα ευρύ νεανικό κοινό (αλλά και σε "νέους" κάθε ηλικίας...), κάνει ένα νέο άνοιγμα και, ταυτόχρονα, δείχνει μια διάθεση να ανανεωθεί και να μας συντροφέψει για πολλά πολλά ακόμη χρόνια. Τη συνεχή διάθεση για ανανέωση την είχα ήδη επισημάνει και πριν δύο χρόνια, στο σχόλιό μου για το 5ο Φεστιβάλ του 2019, την πορεία αυτή όμως ανέκοψε την επόμενη χρονιά η πανδημία, με ένα "μουδιασμένο" και περιορισμένο, χρονικά και θεματικά, 6ο Φεστιβάλ. Φέτος όμως, δείχνει να επιστρέφει στην κανονικότητά του, με έντεκα, μέχρι στιγμής, (αν δεν προκύψει και κάποια δωδέκατη βραδιά-έκπληξη...) εκδηλώσεις στο εικοσαήμερο μεταξύ 1ης και 20ης Αυγούστου. Όλες οι προγραμματισμένες εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν, όπως συνήθως, στο Ανοιχτό Θέατρο Άνδρου.

Σπάνια συνέντευξη-ντοκουμέντο του Άκη Πάνου - Αναδημοσίευση

Άκουσα κάποια στιγμή χθες, στο κρατικό ραδιόφωνο, αποσπάσματα από μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις που έχει δώσει ο Άκης Πάνου, και αμέσως μου κίνησε το ενδιαφέρον. Η συνέντευξη αυτή έρχεται από το 1993, δόθηκε στον Άγγελο Κουτσούκη για λογαριασμό του ραδιοσταθμού "Κανάλι 1 (Δημοτικό Ραδιόφωνο Πειραιά)" και δεν δημοσιεύτηκε ποτέ. Μπορεί, όπως σχολιάζει παρακάτω και ο ίδιος ο συντάκτης για το συνθέτη, «να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει κανείς με κάποια από τα λεγόμενά του, αλλά, καλό είναι να θυμόμαστε ότι οι μεγάλοι δημιουργοί δεν μπορεί παρά να είναι αιρετικοί». Από αυτή τη σκοπιά, κάθε τέτοια κουβέντα δεν μπορεί παρά να έχει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της, έστω κι αν, σε αρκετά ίσως σημεία της, δεν μπορείς να συμφωνήσεις (απόλυτα) με κάποιες από τις απόψεις του δημιουργού. Και, για μένα, ο Άκης Πάνου είναι μεγάλος δημιουργός, και είναι για το έργο που άφησε πίσω του κυρίως, αλλά και για την ιδιαίτερη και έντονη προσωπικότητά του παράλληλα.