Φελίνι-Ρότα: αφιέρωμα

Ένα πολύ ενδιαφέρον τετραήμερο αποτέλεσε την ξεχωριστή, για το φετινό Φεστιβάλ Άνδρου, εκδήλωση. Όπως είχε υποσχεθεί από το ξεκίνημά του ο καλλιτεχνικός διευθυντής Παντελής Βούλγαρης, το φεστιβάλ αυτό θα είναι πολυθεματικό, δεν θα περιοριστεί δηλαδή στα τυπικά μουσική-θέατρο, και ήδη από το δεύτερο χρόνο του είχαμε τα πρώτα δείγματα. Υπήρξαν παραστάσεις χορού, κουκλοθεάτρου, όμως το τετραήμερο 1 έως 4 Αυγούστου απολαύσαμε ένα κινηματογραφικό αφιέρωμα σε δύο δημιουργούς που αποτελούν σημείο αναφοράς για το ευρωπαϊκό (αλλά και όχι μόνο) σινεμά, ο καθένας στο είδος του! Φελινικές εικόνες ντυμένες με ήχους Νίνο Ρότα γέμισαν τις τέσσερις μέρες του διπλού αφιερώματος. Και δεν ήταν μόνο οι εντός Ανοιχτού Θεάτρου δραστηριότητες!


Ο Φεντερίκο Φελίνι από την παιδική του ηλικία είχε μια αγάπη για το χώρο και τους ανθρώπους του τσίρκο. Ήταν τέτοια μάλιστα η μανία του αυτή, που κάποια στιγμή, στα 12 του, είχε φύγει από το σπίτι ακολουθώντας ένα τέτοιο τσίρκο! Την αγάπη του αυτή την έδειξε αργότερα και στον κινηματογράφο με σχετικές αναφορές σε ταινίες του. Με αφορμή λοιπόν αυτό το στοιχείο, ο κυρ Παντελής οργάνωσε, τις μέρες του αφιερώματος, χάπενινγκς στους δρόμους της Χώρας, με κλόουν, ξυλοπόδαρους και ακροβάτες που κυκλοφορούσαν όλη την ημέρα, δίνοντας παραστάσεις στις πλατείες, παίζοντας με τα παιδιά, συναναστρεφόμενοι τους μαγαζάτορες και τους περαστικούς! Στο τελείωμα της κάθε μέρας, ο κόσμος άρχιζε να μαζεύεται σιγά σιγά προς το Ανοιχτό Θέατρο Άνδρου, όποου ήταν και η καρδιά όλου του φεστιβάλ, για να παρακολουθήσει, στις 9 κάθε βράδυ, τα τέσσερα μέρη του διπλού αφιερώματος.

Τα τρία πρώτα μέρη, 1 ως 3 Αυγούστου, αποτελούνταν από προβολές, εντός του θεάτρου, τριών αντίστοιχα ταινιών του μεγάλου Ιταλού σκηνοθέτη (δυστυχώς μπόρεσα να απολαύσω μόνο τις δύο πρώτες...), δείγματα χαρακτηριστικά της κινηματογραφικής γραφής του και των διαφόρων περιόδων του. Αυτό που αποκαλούμε Φελινικό σινεμά αποτυπώθηκε χαρακτηριστικά την πρώτη μέρα, με την προβολή μιας, για μένα τουλάχιστο, από τις καλύτερες δημιουργίες του, το χιουμοριστικό "Amarcord", μια απολαυστική σάτιρα της Ιταλίας του μεσοπολέμου, δοσμένη μέσα από συχνά υπερρεαλιστικούς χαρακτήρες. Τη δεύτερη μέρα γνωρίσαμε τον πρώιμο Φελίνι, μέσα από ένα χαρακτηριστικό δείγμα του νεορεαλισμού της δεκαετίας του 50. "Ο δρόμος" (το γνωστό "La strada"), ανήκει στην πρώτη περίοδο του σκηνοθέτη και θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Στην ταινία αυτή είναι περισσότερο από φανερή η σχέση αγάπης του με τους ανθρώπους του τσίρκο, όπου παρακολουθούμε λίγο πολύ μια ιστορία παρόμοια με αυτή που είχε βιώσει ο πιτσιρικάς Φελίνι: ένα κορίτσι που ακολουθεί ένα περιπλανώμενο τσίρκο! Την τρίτη μέρα (που δυστυχώς έχασα) προβλήθηκε η ταινία "Roma", από τη δεκαετία του 70 και πάλι.

Τι κοινό, πέραν του σκηνοθέτη, έχουν οι ταινίες που παρακολουθήσαμε; Τη μουσική επένδυση από ένα σημαντικό, κατά βάση κινηματογραφικό, συνθέτη. Πάμε λοιπόν τώρα στο πολυθέαμα-πολυακρόαμα της τέταρτης μέρας, αφιερωμένης κυρίως στο βασικό μουσικό συνεργάτη του Φελίνι, τον Νίνο Ρότα. Υπό τη σκηνοθετική διεύθυνση του Παντελή Βούλγαρη, που ήταν υπεύθυνος για το πρόγραμμα της βραδιάς αυτής, ακούσαμε γνωστές μουσικές του Ρότα από ταινίες του Φελίνι, αλλά και άλλων σκηνοθετών (όπως, λόγου χάρη, από το "Νονό" του Κόπολα), εκτελεσμένες από δύο σύνολα, που ανέβηκαν στη σκηνή άλλοτε μαζί, άλλοτε χωριστά: την ορχήστρα του Νίκου Πλατύραχου, αλλά και τη Φιλαρμονική του Μουσικού Συλλόγου Άνδρου! Μουσικά θέματα αλλά και τραγούδια γέμισαν το μεγαλύτερο μέρος του προγράμματος, ενώ ταυτόχρονα γίνονταν προβολές σκηνών από τις αντίστοιχες ταινίες. Υπό τους ήχους κάποιων θεμάτων, εμφανίστηκαν στη σκηνή του Ανοιχτού Θεάτρου οι γνωστοί κλόουν, ζογκλέρ και ακροβάτες που κυκλοφορούσαν στην αγορά τις προηγούμενες ημέρες, αλλά και μάγος-ταχυδακτυλουργός! Εμβόλιμα προβλήθηκαν και βίντεο με συνεντεύξεις του Φελίνι, αλλά και του Μάνου Χατζιδάκι, που μιλούσαν για τον μεγάλο κινηματογραφικό συνθέτη. Τη βραδιά εκείνη είδαμε τα πάντα, και ήταν οι πάντες, σε ένα γεμάτο θέατρο, ακόμα και ο μόνιμος και διάσημος πλέον γάτος του φεστιβάλ! (ο οποίος ήταν πσρών επί σκηνής σχεδόν κάθε βράδυ). Εν ολίγοις, ήταν μια βραδιά έκπληξη! Το αφιέρωμα Φελίνι του τριημέρου ολοκληρώθηκε την τέταρτη βραδιά με εντυπωσιακό τρόπο!

Ο Παντελής Βούλγαρης απέδειξε άλλη μια φορά την ικανότητα του να στήνει ΚΑΙ μουσικά θεάματα, με την ίδια άνεση που στήνει τις κινηματογραφικές του ιστορίες. Είναι γνωστό εξάλλου πως έχει σκηνοθετήσει τα τελευταία χρόνια επιτυχημένες μουσικές παραστάσεις (αλλά και στον κινηματογράφο το πολύ καλό μιούζικαλ "Ακροπόλ"). Κυρ Παντελή, σ' ευχαριστούμε!