"Lonely is an eyesore"...

Αν θα θέλαμε να δώσουμε ένα σύντομο ορισμό του post punk, που να περικλείει όλη την ουσία του όρου ωστόσο, και ταυτόχρονα την εξέλιξη του είδους από τη δεκαετία του '80, υπάρχει μια μικρή λεξούλα: 4AD. Μιλάμε για την ανεξάρτητη βρετανική ετικέτα της δισκογραφικής εταιρίας Beggars Banquet, που δημιουργήθηκε στα 1980. Η 4AD στέγασε πολλά νέα ονόματα, δημιούργησε μια υποκατηγορία μόνη της όλων των νέων ρευμάτων της εποχής, post punk / dark / alternative / indie rock, και τελικά ένα μύθο γύρω της. Ακόμα και σήμερα, όταν ακούω για κάποια νέα κυκλοφορία με αυτή την ετικέτα, πάντα δείχνω ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Βλέπετε, οι ήχοι και τα ονόματα που βγήκαν από αυτή, σημάδεψαν ανεξίτηλα τα 80's, ειδικά αν ήσουν από εκείνους που τους άρεσε ιδιαίτερα ο σκοτεινός μεταπάνκ ήχος!

"Με μια πειρατική γαλέρα"...

Ένα από τα καλύτερα πράγματα που άκουσα (ΚΑΙ είδα) τη χρονιά που τελειώνει ήταν το ελληνικό χιπ χοπ συγκρότημα των Social Waste. Αν και, όπως ίσως θα έχετε καταλάβει, οι μουσικές προτιμήσεις μου έρχονται από παλιότερες δεκαετίες και μουσικά είδη, και τη σκηνή του χιπ χοπ γενικά δεν θα έλεγα ότι την παρακολουθώ, υπήρξαν κατά καιρούς ονόματα που μου τράβηξαν το ενδιαφέρον, ίσως και γιατί συνήθως είχαν να πουν και κάτι περισσότερο από το στάνταρ του είδους.

"Μια τέτοια μέρα"

Έχει κολλήσει στο μυαλό μου όλο το απόγευμα ένα ποπ τραγούδι των 70's, από ένα σαρανταπενταράκι που βρίσκεται στη δισκοθήκη μου, "κληρονομιά", μαζί με αρκετά ακόμη, από ένα θείο μου. Το ερμηνεύει η Μαρίνα, μια ποπ τραγουδίστρια της εποχής (μιλάμε για 60-70) η οποία, αν και είχε όμορφη χροιά, δεν ευτύχησε να τραγουδήσει αξιόλογα τραγούδια. Το αντίθετο μάλιστα, οι επιλογές που έκανε (ή που της έκαναν) μάλλον την αδίκησαν. Φωτεινή εξαίρεση το σινγκλάκι αυτό, το οποίο έχει στην πρώτη πλευρά το "Κάτι άλλο μου θυμίζει", σύνθεση του Κώστα Τουρνά, ενώ "συμπλήρωμα" στην δεύτερη υπάρχει ένα διασκευασμένο τραγούδι, με ελληνικούς στίχους πάλι από τον Τουρνά, σύνθεση, σύμφωνα με την ετικέτα, κάποιου S. Sampaio, και τίτλο "Μια τέτοια μέρα". Είναι μάλλον το ομορφότερο τραγούδι που έχει ηχογραφήσει ποτέ η Μαρίνα, η ερμηνεία της είναι η καλύτερη που έχω ακούσει, νομίζω πως πρόκειται για τη μεγαλύτερη επιτυχία της, ενώ είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που ένα σινγκλ γίνεται επιτυχία με το τραγούδι της δεύτερης πλευράς!

I 'm Your FAN!!!

Πολλά άκουσα στα ραδιόφωνα, από το πρωί, πολλά διάβασα στα blogs και στους ιστότοπους, για τον ποιητή, το συγγραφέα, τον τραγουδοποιό, τον ερμηνευτή (όσο κι αν ο ίδιος δε θεωρούσε εαυτόν τραγουδιστή), τον άνθρωπο Leonard Cohen. Δεν θα γράψω άλλα, θα κάνω το αφιέρωμά μου αναρτώντας ένα άλλο αφιέρωμα, μουσικό, που κάποιοι άλλοι καλλιτέχνες έκαναν γι' αυτόν, ακριβώς 25 χρόνια πριν. REM, John Cale, Pixies, Nick Cave, James, Lloyd Cole, Ian McCulloch και πολλοί ακόμη, μαζεύτηκαν και κυκλοφόρησαν το Σεπτέμβρη του 1991 το tribute "I'm Your Fan - The songs of Leonard Cohen", ένα από τα καλύτερα cover albums που έχουν ηχογραφηθεί ποτέ! Και πώς θα μπορούσε να μην είναι, με τόσο δυνατό υλικό!

Καλό ταξίδι!

Συγκλονιστική!

"Θερμές" νύχτες

Το καλοκαίρι του '67 έμεινε γνωστό ως "Το καλοκαίρι της Αγάπης" (Summer of Love). Υπήρξε μια παγκόσμια κινητοποίηση, για το σταμάτημα του πολέμου του Βιετνάμ και για την Παγκόσμια Ειρήνη, από μεγάλες ομάδες νεολαίας. Όμως το επίκεντρο, η καρδιά των κινητοποιήσεων, και το μέρος που μάζεψε τον περισσότερο κόσμο, καμιά εκατοστή χιλιάδες, ήταν το Σαν Φρανσίσκο. "Γενιά της Αγάπης" (Love Generation) ονομάστηκαν, ήταν οι γνωστοί hippies, τα "Παιδιά των Λουλουδιών".

"Ντίλι ντίλι..."

Το παρακάτω μου ήρθε στο μυαλό μετά από σειρά γεγονότων. Κατά τα γνωστά, κοιτώντας αναρτήσεις στο google+ πριν λίγες μέρες, σχολίασα ένα μουσικό βίντεο, προσθέτοντας στη συνέχεια κι εγώ άλλο ένα του ίδιου καλλιτέχνη, που μου αρέσει πολύ, το οποίο αφηγείται μια ιστορία πολύ όμοια με μια που μας έλεγαν παλιά οι γιαγιάδες μας. Οι δύο ιστορίες ξεκινούν διαφορετικά, όμως η συνέχεια είναι πανομοιότυπη. Επίσης στην ελληνική εκδοχή, δεν είναι αθώο το ποντικάκι, όπως συμβαίνει στην ιταλική, καθώς είναι αυτό που ξεκινά όλο το κακό! Η γιαγιά μου λοιπόν μου έλεγε αυτό το "ποιηματάκι":

Φελίνι-Ρότα: αφιέρωμα

Ένα πολύ ενδιαφέρον τετραήμερο αποτέλεσε την ξεχωριστή, για το φετινό Φεστιβάλ Άνδρου, εκδήλωση. Όπως είχε υποσχεθεί από το ξεκίνημά του ο καλλιτεχνικός διευθυντής Παντελής Βούλγαρης, το φεστιβάλ αυτό θα είναι πολυθεματικό, δεν θα περιοριστεί δηλαδή στα τυπικά μουσική-θέατρο, και ήδη από το δεύτερο χρόνο του είχαμε τα πρώτα δείγματα. Υπήρξαν παραστάσεις χορού, κουκλοθεάτρου, όμως το τετραήμερο 1 έως 4 Αυγούστου απολαύσαμε ένα κινηματογραφικό αφιέρωμα σε δύο δημιουργούς που αποτελούν σημείο αναφοράς για το ευρωπαϊκό (αλλά και όχι μόνο) σινεμά, ο καθένας στο είδος του! Φελινικές εικόνες ντυμένες με ήχους Νίνο Ρότα γέμισαν τις τέσσερις μέρες του διπλού αφιερώματος. Και δεν ήταν μόνο οι εντός Ανοιχτού Θεάτρου δραστηριότητες!

"Ο Θόδωρος και το Δίκανo"

Μόλις συνειδητοποίησα ότι χθες κλείσαμε ένα μήνα και μπήκαμε στο δεύτερο! Πρώτη Οκτώβρη αναρτήθηκε το εισαγωγικό σημείωμα σε τούτο το blog. Άντε άλλοι έντεκα, να γιορτάσουμε και την ετήσια επέτειο!

Μια "underground" ιστορία 2

Πώς τελικά τα πάντα στον κόσμο τούτο είναι ένας κύκλος! Πώς έρχονται και δένουν διάφορα πράγματα μεταξύ τους! Αφορμή να συνεχίσω την "underground" ιστορία μου έδωσε μια ανάρτηση και κάποια σχόλια που έγιναν σ' αυτή, στο G+ του φίλου blog του Ποιητή-Πόε (του "POEt'S SOUND"). Αναφέρομαι σε ανάρτησή του για το νέο βίντεο των Merchandise, γκρουπ που ηχογραφεί στην 4AD, ετικέτα της Beggar's Banquet, το οποίο μου θύμισε εποχές 80's της θρυλικής εταιρίας. Μου θύμισε επίσης ένα κλιπ που είχα χρόνια να δώ, βρήκα κάποια στιγμή στο youtube και ανάρτησα πριν ένα περίπου μήνα στο G+. Αναφέρομαι στο ένα και μοναδικό σινγκλ που είχε βγεί από το ένα και μοναδικό άλμπουμ ενός, εφήμερου όπως αποδείχτηκε, γκρουπ που είχε σχηματιστεί από δύο αποχωρήσαντες, τον Πίτερ Μέρφι από τους Bauhaus και τον Μικ Καρν από τους Japan. Το σχήμα ονομαζόταν Dalis Car και ήταν ηχητικά ένα κράμα σχεδόν των δύο προηγούμενων γκρουπ. Το άλμπουμ λεγόταν "The Waking Hour" και κυκλοφόρησε το 1984 από την Paradox, ετικέτα επίσης της Beggar's Banquet, που δημιουργήθηκε ειδικά για την κυκλοφορία αυτή. Το σινγκλ ήταν το "The Judgement Is The Mirror":